مطالعۀ تطبیقی قرارداد جانبی در حقوق انگلیس و ایران

نظریۀ «قرارداد جانبی» که به‌موجب آن برای نقض اظهارات پیش‌قراردادی، مسئولیت قراردادی درنظر گرفته می‌شود، در حقوق انگلیس پذیرفته شده و به دلیل مزایا و کاربردهای آن در موارد زیادی مورد استناد دادگاه‌ها قرار گرفته است. قرارداد جانبی همراه و در‌عین‌حال مستقل از قرارداد اصلی بوده و مفاد آن بخشی از مذاکراتی است که به‌منظور بستن قرارداد اصلی انجام می‌شود. قرارداد جانبی، کیفیت کالا یا خدمت مورد قرارداد اصلی را تضمین می‌کند. ذی‌نفع اظهارات پیش‌قراردادی، یکی از دو طرف قرارداد اصلی یا شخص ثالث است که متعهدلهِ قرارداد جانبی واقع‌ می‌شود. با شناسایی قراردادی با عنوان قرارداد جانبی، اگر او زیان ببیند از جبران خسارت مستقلی برخوردار می‌شود. در حقوق ایران قرارداد جانبی تحت چنین عنوانی شناخته‌شده نیست، اما نهادهای مشابهی وجود دارد که با آن قابل قیاس است. نتیجۀ پژوهش بیانگر این است که حقوق ایران بدون هیچ‌گونه مانعی، ظرفیت پذیرش قرارداد جانبی را دارد.